നിനക്കായി...

നീ വരുമെന്നു കരുതി തുറക്കുന്നിതാ...

എന്‍ ഹൃത്തിന്റെ ജാലകങ്ങള്‍...

നിനക്കായി...

ഞാന്‍ വരും തീര്‍ച്ച...

നീല നിലാവ് പെയ്തിറങ്ങുന്ന രാവില്‍...

വറ്റിവരണ്ട മരുഭുമിയില്‍ കുള്ളിര്‍മഴയായി...

അവള്‍ വരുമെന്ന പ്രതിക്ഷയോടെ....

അലകള്‍ തല്ലിതകര്‍ത്ത മണല്‍തിട്ടകള്‍..

എന്നെങ്കിലും പ്രതിരോധത്തിന്റെ മതിലുകള്‍...

കെട്ടിപോക്കുമെന്ന പ്രതിക്ഷയോടെ...

കൂട്ടില്‍ ബന്ധിക്കപെട്ട കിളി മോചനം നേടി...

എന്‍ കാതില്‍ കിനാരം ചോലുമെന്ന പ്രതിക്ഷയോടെ...

വിടവാങ്ങുന്നു... എന്‍ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക്....

മറകാതിരിക്കുക...

ഇരുളില്‍ ഒറ്റപെടുന്ന മനുഷ്യ മാനസങ്ങളില്‍...

നന്മ തന്‍ കൈതിരിനാളമായി...

വറ്റിവരണ്ട മരുഭുമിയില്‍ സ്നേഹത്തിന്‍...

തെളിനീര്‍ പ്രവാഹമായി...

ഞാന്‍ വരും തീര്‍ച്ച....

എല്ലാറ്റിനും  കാലം സാക്ഷി....

അന്നും... ഇന്നും.. എന്നും...

സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും എന്റെതായിരുന്നു,
അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ നഷ്ടങ്ങളും എന്റേത് മാത്രമായിരിക്കും..
ആരോടും ഒരിക്കലും പരാതിപ്പെടാനോ,
ആരെയും സങ്കടപ്പെടുതാനോ ഞാനില്ല...
ഈ ലോകത്തു മറ്റു പലരെക്കാളും നിന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു..
അതിനാല്‍ തന്നെ നീ സന്തോഷമായിരിക്കണം,
എന്ന് മാത്രമേ ആഗ്രഹിക്കുന്നുള്ളൂ...
 അന്നും... ഇന്നും.. എന്നും...